Duszpasterze
Obecni duszpasterze:
ks. proboszcz Jarosław Witoszyński (od lipca 2019)
ks. wikariusz Wojciech Antosik (od lipca 2022)
ks. wikariusz Marcin Jakimów (od września 2023)
Rys historyczny:
Pierwszy proboszcz
Pierwszym znanym nam z imienia i nazwiska rzymskokatolickim proboszczem w Smolcu był ksiądz Mikołaj Paszkowicz. Z 27 czerwca 1461 r. pochodzi dokument, w którym napisano, iż, ofiarowuje on dominikańskiemu klasztorowi świętego Wojciecha we Wrocławiu kilkanaście kościelnych kosztowności:
- relikwie chusty świętej Weroniki,
- obraz Najświętszej Marii Panny w słońcu ze szkatułką,
- srebrny krzyż Pański,
- relikwie św. Jana Chrzciciela,
- obraz świętej Jadwigi ze srebrnymi ozdobami,
- trzy tablice,
- trzy części relikwii świętych,
- dwa ornaty mszalne,
- dwa anioły należące do Katarzyny.
W dowód wdzięczności mnisi ufundowali mu tablicę nagrobną, na której znajdował się następujący napis: „w dniu świętego Jerzego 23 kwietnia 1461 r. zmarł czcigodny Pan Mikołaj Paszkowicz, pleban w Smolcu”. W owym czasie kościoła w Smolcu prawdopodobnie jeszcze nie było. Wymieniony wcześniej proboszcz swoją posługę sprawował najpewniej w zamkowej kaplicy kościelnej. Nagrobna płyta księdza Mikołaja znajdowała się w północnej nawie bocznej dominikańskiego kościoła św. Wojciecha i nie zachowała się do dziś.
F.B. Werner w swojej pracy “Topographia Silesiae” pisze, że “występuje Gross und Klein Schmolz, ten ostatni posiada kościół i należy do Hansa i jego żony von Schindler”, którzy byli właścicielami Smolca Małego około 1760 r. Dziś nie ma śladu po tej świątyni.
Dość tajemnicze słowa napisał w jednym ze swoich pism pastor Wilhelm Treblin, pierwszy i jedyny ewangelicki duszpasterz Smolca oraz jeden z budowniczych obecnie istniejącej smoleckiej świątyni:
“Nasz kościółek już stał, jego wieża pozdrawiała z daleka, a jego dzwony wzywały nas do Pana. Architekt Erich Grau wraz ze swoim pomocnikiem stworzył go dla nas całkiem prosto i pobożnie, w miejscu, gdzie nasi ciężko doświadczeni przodkowie budowali swoje Domy Boże.”
Czyżby w miejscu dzisiejszego kościoła stał niegdyś inny rzymskokatolicki kościół?
Okres ewangelicki
Wilhelm Walter Adolf Treblin urodził się 10 lutego 1880 r. we Wrocławiu jako syn Adolfa i Mathilde Treblinów. Jego ojciec był ewangelickim duchownym. Po ukończeniu gimnazjum we Wrocławiu studiował teologię ewangelicką w macierzystym mieście oraz w Marburgu. 27 czerwca 1906 r. we Wrocławiu ordynowano go na duchownego, a potem objął stanowisko wikarego w Smolcu. 30 listopada 1909 r. poślubił tamże Elisabeth Stern, z którą miał czworo dzieci: Heinricha, Mathilde, Adolfa i Gottfrieda. 10 kwietnia 1910 r. został proboszczem samodzielnej ewangelickiej parafii w Smolcu. 1 lipca 1938 r. objął funkcję zastępcy superintendenta, a w 1946 r. był superintendentem. 20 grudnia 1946 r. został wydalony ze Smolca. Potem był proboszczem w Förstgen-Ost. W 1954 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 23 stycznia 1969 r. w Groß Germersleben.
Po zakończeniu II wojny światowej:
Po zakończeniu II wojny światowej pierwszym polskim rzymskokatolickim księdzem pracującym w Smolcu był ksiądz Kazimierz Bartosiewicz, który mieszkał na plebanii w Małkowicach. Tak pisał o nim w 1946 r. pastor Wilhelm Treblin:
“W smoleckim kościele coraz częściej odbywają się polsko-katolickie nabożeństwa. Ponieważ polski duchowny, który mieszka w Małkowicach, jest bardzo pokojowo nastawiony, idzie to gładko (z jednym podręcznym kuferkiem przybył z Tarnopola, w którym przeżył 6 strasznych lat – bandy ukraińskie, Niemcy, Rosjanie!). Później odprawiał Mszę Świętą przeważnie w szkole w Smolcu.”
Rzymskokatoliccy proboszczowie
Do roku 1981 kościół w Smolcu był częścią Parafii Jaszkotle.
Imię i nazwisko: ks. Kazimierz Bartosiewicz
Lata w Smolcu: 1945-1946
Notka biograficzna
Urodził się 7 lutego 1907 r. w Zawałowie w powiecie podhajeckim dawnego województwa tarnopolskiego. Święcenia kapłańskie otrzymał 18 czerwca 1933 r. we Lwowie. Potem był administratorem parafii w rodzinnej wsi. W lutym 1944 r., podczas “Rzezi wołyńskiej”, pisał do Kurii Metropolitalnej we Lwowie: “Już 2 tygodnie nie śpię prawie zupełnie i nie nocuję na plebanii i ciągle słyszę pogróżki pod moim adresem. Rozumiem dobrze swój kapłański obowiązek i dlatego do teraz jeszcze trwam na posterunku, ale nie wiem jak długo Pan Bóg mnie ochroni i doda mi sił do wytrwania”. 22 grudnia 1944 r. “banderowcy napadli na dom rodzinny, ksiądz zdołał w bieliźnie wyskoczyć przez okno i ukryć się śniegowej zaspie. Bandyci zabili rodziców, ksiądz nie odzyskał zdrowia do śmierci”. Z innej relacji: “We wsi Zawałów (siedziba parafii i gminy), pow. Podhajce bojówka UPA napadła na plebanię. Torturowali i zamordowali ojca księdza i macochę, ksiądz Kazimierz Bartosiewicz ukrył się w śniegu i przeleżał tam wiele godzin. Odmroził sobie palce u rąk i nóg, przeziębił się i do końca życia nie odzyskał zdrowia, nie mniej przeżył. Banderowcy zamordowali ojca księdza – Wojciecha i żonę Wojciecha”. Dziś wiemy, że śp. pan Wojciech Bartosiewicz miał w chwili śmierci 84 lata, a jego żona Maria – 60. Ksiądz Kazimierz do 1976 r. był administratorem parafii w Małkowicach. Zmarł 28 listopada 1989 r. we Wrocławiu ks. Antoni Lorenc1946-1949Pierwszy powojenny administrator apostolski parafii w Tyńcu Małym. Od maja do sierpnia 1959 r. był wikariuszem w parafii w Przemkowie. W latach 1978-1979 pełnił tę samą funkcję w parafii pw Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Jasienicy Rosielnej. ks. Tadeusz Harmata1949-1951Urodził się 8 sierpnia 1913 r. w Rymanowie. W okresie 1942-1943 był wikariuszem w Rudołowicach. W latach 1946-1948 pracował w parafii Najświętszej Marii Panny w Zachowicach. W latach 1952–1953 był wikariuszem w parafii Najświętszej Marii Panny Wspomożenia Wiernych w Gliwicach-Sośnicy. W okresie 1958–1961 był proboszczem w parafii Miłoszyce, a w latach 1961–1974 – proboszczem w parafii w Karpnikach. Zmarł 17 listopada 1988 r. Na własne życzenie został pochowany w Smolcu. ks. Jan Śliwa1951–1953Urodził się 7 lutego 1893 r. w Gruszce. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1917 r. w Kielcach. Od lutego 1939 r. do 1943 r. był proboszczem parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Makoszynie. W latach 1953-1966 pełnił tę samą funkcję w parafii pw św. Jacka we Wrocławiu-Swojczycach. Zmarł w 1969 r.ks. Julian Rachtan1953-1954Urodził się 18 czerwca 1917 r. w Tropiszowie w powiecie Miechów. Święcenia prezbiteratu przyjął 29 czerwca 1945 roku w Częstochowie. Swoją posługę duszpasterską pełnił jako katecheta w Leśnej Podlaskiej w powiecie Biała Podlaska w latach 1945-1946. Po przybyciu do Wrocławia 27 stycznia 1947 r. został mianowany na osobistego sekretarza Administratora Apostolskiego, a także na kuratora Fundacji błogosławionego Czesława we Wrocławiu do spraw gospodarczych Seminarium Duchownego we Wrocławiu. 31 października 1948 r. został dyrektorem Caritas, a następnie od 1 listopada 1948 roku katechetą i wikariuszem w Jeleniej Górze. Po nominacji ks. Juliana Rachtana na kuratora fundacji bł. Czesława urząd notariusza kurii w roku 1948 objął na krótki czas ks. Wacław Jabłoński. W roku 1949 został wikariuszem parafii Zatonie, a następnie w Bogatyni. Od 4 maja 1953 r. był administratorem parafii Jaszkotle z siedzibą w Smolcu, a następnie od dnia 25 lipca 1958 roku w Walimiu powiat Wałbrzych. 30 czerwca 1959 r. otrzymał nominację na administratora parafii w Legnickim Polu. Zmarł 10 sierpnia 1988 r. w Legnickim Polu, gdzie 13 sierpnia tego roku został pochowany.
Imię i nazwisko: ks. Antoni Lorenc
Lata w Smolcu: 1946-1949
Notka biograficzna:
Pierwszy powojenny administrator apostolski parafii w Tyńcu Małym. Od maja do sierpnia 1959 r. był wikariuszem w parafii w Przemkowie. W latach 1978-1979 pełnił tę samą funkcję w parafii pw Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Jasienicy Rosielnej.
Imię i nazwisko: ks. Tadeusz Harmata
Lata w Smolcu: 1949-1951
Notka biograficzna:
Urodził się 8 sierpnia 1913 r. w Rymanowie. W okresie 1942-1943 był wikariuszem w Rudołowicach. W latach 1946-1948 pracował w parafii Najświętszej Marii Panny w Zachowicach. W latach 1952–1953 był wikariuszem w parafii Najświętszej Marii Panny Wspomożenia Wiernych w Gliwicach-Sośnicy. W okresie 1958–1961 był proboszczem w parafii Miłoszyce, a w latach 1961–1974 – proboszczem w parafii w Karpnikach. Zmarł 17 listopada 1988 r. Na własne życzenie został pochowany w Smolcu.
Imię i nazwisko: ks. Jan Śliwa
Lata w Smolcu: 1951–1953
Notka biograficzna:
Urodził się 7 lutego 1893 r. w Gruszce. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1917 r. w Kielcach. Od lutego 1939 r. do 1943 r. był proboszczem parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Makoszynie. W latach 1953-1966 pełnił tę samą funkcję w parafii pw św. Jacka we Wrocławiu-Swojczycach. Zmarł w 1969 r.
Imię i nazwisko: ks. Julian Rachtan
Lata w Smolcu: 1953-1954
Notka biograficzna:
Urodził się 18 czerwca 1917 r. w Tropiszowie w powiecie Miechów. Święcenia prezbiteratu przyjął 29 czerwca 1945 roku w Częstochowie. Swoją posługę duszpasterską pełnił jako katecheta w Leśnej Podlaskiej w powiecie Biała Podlaska w latach 1945-1946. Po przybyciu do Wrocławia 27 stycznia 1947 r. został mianowany na osobistego sekretarza Administratora Apostolskiego, a także na kuratora Fundacji błogosławionego Czesława we Wrocławiu do spraw gospodarczych Seminarium Duchownego we Wrocławiu. 31 października 1948 r. został dyrektorem Caritas, a następnie od 1 listopada 1948 roku katechetą i wikariuszem w Jeleniej Górze. Po nominacji ks. Juliana Rachtana na kuratora fundacji bł. Czesława urząd notariusza kurii w roku 1948 objął na krótki czas ks. Wacław Jabłoński. W roku 1949 został wikariuszem parafii Zatonie, a następnie w Bogatyni. Od 4 maja 1953 r. był administratorem parafii Jaszkotle z siedzibą w Smolcu, a następnie od dnia 25 lipca 1958 roku w Walimiu powiat Wałbrzych. 30 czerwca 1959 r. otrzymał nominację na administratora parafii w Legnickim Polu. Zmarł 10 sierpnia 1988 r. w Legnickim Polu, gdzie 13 sierpnia tego roku został pochowany.
Imię i nazwisko: ks. Edmund Jasiak
Lata w Smolcu: 1954-1963
Notka biograficzna:
Urodził się w 1913 r. Był jednym z pięciu księży przygotowujących się do pracy misyjnej w ośrodku misyjnym Stowarzyszenia Misji Afrykańskich w Nininie, gm. Ryczywół w diecezji poznańskiej. W latach 1931–1939 studiował we Francji i Belgii. W trakcie drugiej wojny światowej ukrywał się przed niemieckim Gestapo (tajną policją państwową). Po jej zakończeniu komuniści rozwiązali Stowarzyszenie i przejęli jego siedzibę w Nininie. Wtedy ks. Edmund poprosił o inkardynację (włączenie pod jurysdykcję biskupa) do diecezji wrocławskiej. W latach 19451946 pracował w parafii św. Stanisława Męczennika i Biskupa w Trzcinicy. Był łącznikiem porucznika Józefa Kempińskiego ps. „Łan” (1916–1991) z Wielkopolskiej Samodzielnej Grupy Ochotniczej „Warta”, polskiej antykomunistycznej organizacji konspiracyjnej. W 1946 r. został wikariuszem w parafii św. Mikołaja w Krobi. W latach 1948–1950 był proboszczem parafii pw. Zesłania Ducha Świętego w Boguszowie-Gorcach. Inwigilowany przez Urząd bezpieczeństwa za współpracę z oddziałem partyzanckim Franciszka Olszówki (1923–1946). Parafianie darzyli go ogromnym szacunkiem. Władał kilkoma językami. Zmarł 7 września 1963 r. na smoleckiej plebanii. Jest pochowany w Jaszkotlu.ks. Mariusz Wojtecki1963Urodził się w 1912 r. Potem był administratorem w parafii w Zgorzelcu. UB określało go jako “negatywnie ustosunkowanego, ale wrogo nie występującego”. W latach 1957-1959 był administratorem parafii w Wilkszynie. Zmarł 13 stycznia 1972 r. w Starej Górzeks. Emil Rogalski1963–1964
W latach 1964–1965 pracował w parafii św. Mikołaja w Wiązowie. W 1965 r. był wikariuszem w parafii Matki Bożej Królowej Polski i św. Maternusa w Stroniu Śląskim.
Do 1984 r. był administratorem parafii w Niwie. Zmarł 13 grudnia 1987 r. we Wrocławiu.
Imię i nazwisko: ks. Mariusz Wojtecki
Lata w Smolcu: 1963
Notka biograficzna:
Urodził się w 1912 r. Potem był administratorem w parafii w Zgorzelcu. UB określało go jako “negatywnie ustosunkowanego, ale wrogo nie występującego”. W latach 1957-1959 był administratorem parafii w Wilkszynie. Zmarł 13 stycznia 1972 r. w Starej Górze
Imię i nazwisko: ks. Emil Rogalski
Lata w Smolcu: 1963–1964
Notka biograficzna:
W latach 1964–1965 pracował w parafii św. Mikołaja w Wiązowie. W 1965 r. był wikariuszem w parafii Matki Bożej Królowej Polski i św. Maternusa w Stroniu Śląskim.
Do 1984 r. był administratorem parafii w Niwie. Zmarł 13 grudnia 1987 r. we Wrocławiu.
Imię i nazwisko: ks. Łukasz Makolądra
Lata w Smolcu: 1964-1986 (od 1981 r. pierwszy samodzielny rzymskokatolicki proboszcz w Smolcu)
Notka biograficzna:
Urodził się 7 października 1910 r. w Rzyczkach, pow. Rawa Ruska, w przedwojennym województwie lwowskim. W 1930 r. ukończył naukę w gimnazjum humanistycznym we Lwowie. Potem został studentem w Arcybiskupim Seminarium Duchownym we Lwowie oraz na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza. Święcenia prezbiteratu przyjął 29 czerwca 1935 r. w archikatedrze lwowskiej. Potem pracował jako wikariusz w Buczaczu. Następnie był proboszczem w Krasnem, ale także służył jako kapłan wiernym w parafii Satanów za Zbruczem. Tam zastała go druga wojna światowa. Tak o jego losach w trakcie tzw. rzezi wołyńskiej wspomina ks. biskup Wincenty Urban: „W tym czasie też banderowcy porywali poszczególnych Polaków w Krasnem i mordowali ich. Napad na Krasne na wielką skalę urządzili banderowcy w nocy z 16 na 17 marca 1944 r. Zamordowali nożami kilkadziesiąt osób w bestialski sposób. Spalili też kilkanaście zagród polskich, ówczesny duszpasterz, ks. Łukasz Makolądra, opatrywał umierających z powodu odniesionych ran. Zginęli wtedy» ludzie zacni i szlachetni«. Ks. Makolądra przez dwie godziny nocował w kościele względnie dobrze zabezpieczonym przed napadami. Miejscowy ksiądz grecko-katolicki, Stepan Kotik, szlachetniejszy człowiek, dawał ks. Makolądrze miejsce u siebie na plebani, mówiąc: »nie wiem, czy księdza u mnie nie zabiją, ale najpierw musieliby zabić mnie«. Takich jednak wtedy było mało. To były wyjątki. Banderowcy w Krasnem nie tknęli ani kościoła, ani plebanii”*. Na Dolny Śląsk przybył wraz z grupą swoich parafian w 1945 r. Przez kolejnych 19 lat był proboszczem parafii Chomiąża i Malczyce. W tym czasie był prześladowany przez SB. W 1964 r. został proboszczem parafii Wniebowstąpienia Pana Jezusa oraz dziekanem dekanatu Kąty Wrocławskie. W 1981 r., na mocy dekretu kardynała Henryka Gulbinowicza, został pierwszym proboszczem erygowanej wtedy parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Smolcu. Pasjonował go Stary Testament, jego ulubioną postacią biblijną był Jan Chrzciciel. Znał kilka języków obcych, w tym starożytną grekę (chciał czytać Nowy Testament w oryginale). Interesował się także piłką nożną. W 1986 r. przeszedł na emeryturę i przez 10 lat mieszkał na plebanii jako rezydent. W związku ze złym stanem zdrowia przeniósł się do Domu Księży Emerytów im. Jana XXIII we Wrocławiu. Zmarł 6 czerwca 1998 r. Trzy dni później pochowano go na smoleckim cmentarzu obok jego brata, śp. Mikołaja Makolądry.
Imię i nazwisko: ks. prałat Alfons Jurkiewicz
Lata w Smolcu: 11986-2009
Notka biograficzna:
Urodził się 11 listopada 1934 r. we wsi Szlinokiemie w parafii Puńsk na Suwalszczyźnie jako jedno z dzieci Konstantego Jurkiewicza i Magdaleny z domu Poźniak. Dorastał w wielokulturowym środowisku zamieszkanym przez Polaków i Litwinów. Święceń kapłańskich udzielił mu 21 czerwca 1959 r. we Wrocławiu legendarny już ksiądz kardynał Bolesław Kominek. Ksiądz Jurkiewicz pracował w latach 1959–1963 jako wikariusz w parafiach: Namysłów, Kożuchów i Bielawa Górna. Od 1963 do 1986 r. był proboszczem parafii Wielowieś. W 1986 r. objął tę samą funkcję w Smolcu. Dziekanem dekanatu Kąty Wrocławskie został ustanowiony 30 czerwca 1989 r. Urząd objął 3 lipca; 26 października 1990 r. został podniesiony do godności prałata, czyli honorowego kapelana Ojca Świętego. Od 29 czerwca 2009 r. był rezydentem na smoleckiej plebanii. 27 marca 2019 r. Wojewoda Dolnośląski Paweł Hreniak w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prezesa Rady Ministrów wręczył mu Złoty Krzyż Zasługi. Od grudnia 2020 mieszkał w Domu Księży Emerytów we Wrocławiu. Zmarł w nocy z 4 na 5 kwietnia 2022 r.
Imię i nazwisko: ks. Andrzej Ilnicki
Lata w Smolcu: 2009–2015
Notka biograficzna:
Urodził się 29 września 1966 r. w Słońsku. Święcenia kapłańskie przyjął 23 maja 1992 r. we Wrocławiu. Stanowisko wikariusza piastował w parafiach: Bielawa (1992–1995), Brzeg Opolski (1995–2004) i parafia św. Bonifacego we Wrocławiu (2004–2005). W 2015 r., po urlopie zdrowotnym, został rezydentem w parafii pw. św. Jerzego i Podwyższenia Krzyża Świętego we Wrocławiu. Potem był wikariuszem w parafii pw. św. Michała Archanioła w Miliczu. Następnie był rezydentem w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lewinie Brzeskim. W 2015 r. został rezydentem w parafii pw. św. Jerzego. i Podwyższenia Krzyża Świętego we Wrocławiu. Od 2017 r. jest proboszczem parafii pw Najświętszego Serca Pana Jezusa w Przeczowie.
Imię i nazwisko: ks. dr Zbigniew Stokłosa
Lata w Smolcu: 2015 (administrator parafii od stycznia do czerwca)
Notka biograficzna:
Urodził się 25 lutego 1973 r. we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie przyjął 29 maja 1999 r. w archikatedrze wrocławskiej. W latach 1999–2004 pełnił posługę duszpasterską w parafii pw. NMP Matki Miłosierdzia w Oleśnicy, a w latach 2004–2005 był wikariuszem parafii pw. św. Elżbiety Węgierskiej we Wrocławiu. W 2002 r. uzyskał licencjat z teologii duchowości, a w 2005 skierowany został na studia specjalistyczne na Fakultecie Teologicznym w Paderborn. W 2008 r. uzyskał dyplom z języka niemieckiego Kleines Deutsches Sprachdiplom Ludwig-Maximilians-Universität w Monachium, a dwa lata później obronił pracę doktorską z liturgiki na Fakultecie Teologicznym w Paderborn. W latach 2010–2015 pełnił funkcję prefekta alumnów Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu. W latach 2012–2015 był redaktorem naczelnym „Miesięcznika Diecezjalnego Nowe Życie”. Był wykładowcą liturgiki na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Decyzją księdza arcybiskupa skierowany od 1 września 2015 r. do posługi duszpasterskiej w Trewirze.
Imię i nazwisko: ks. Waldemar Kontek
Lata w Smolcu: 2015-2019
Notka biograficzna:
Urodził się 2 marca 1961 r. Studia teologiczne ukończył we Wrocławiu i w 1987 roku przyjął święcenia kapłańskie. Pierwszą pracę podjął jako wikary w parafii w Górze Śląskiej, potem pracował na wrocławskich osiedlach: Ołtaszynie, Nowym Dworze, Swojczycach i Polance. Pierwszą parafię objął w Nasławicach koło Sobótki. Od 2005 roku był proboszczem parafii pw. św Jadwigi Śląskiej w Zawoni, dekanat Trzebnica. Od 1 lipca 2015 r. do 30 czerwca 2019 r. pełnił funkcję proboszcza parafii p.w. Narodzenia N.M.P. w Smolcu. Od 1 lipca 2019 r. jest proboszczem w Wilczkowie, dekanat Środa Śląska.
Imię i nazwisko: ks. Jarosław Witoszyński
Lata w Smolcu: 2019 – obcenie
Notka biograficzna:
Urodził się 15 kwietnia 1969 r. we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie przyjął 27 maja 1995 r. we Wrocławiu. Został skierowany do pracy duszpasterskiej do Oleśnicy, parafia p.w. Św. Jana Apostoła i Ewangelisty. Od roku 2002 wikariusz parafii p.w. Św. Andrzeja Apostoła we Wrocławiu-Stabłowicach. W roku 2007 przeniesiony do parafii p.w. Św. Bonifacego we Wrocławiu. Od października 2009 r. – wikariusz parafii w Malczycach. W czerwcu 2010 r. ustanowiony proboszczem w parafii p.w. N.M.P. Różańcowej w Wilczkowie. Od lipca 2019 r. – proboszcz w parafii Narodzenia N.M.P. w Smolcu.
Wikariusze
Ewangeliccy wikariusze
Imię i nazwisko: Helmut König
Lata posługi w Smolcu 1925-1926
Notka biograficzna
Urodził się 30 stycznia 1902 r. w berlińskiej dzielnicy Charlottenburg jako syn znanego poety Eberharda Königa. Uczęszczał do tamtejszego gimnazjum „Przy Szarym Klasztorze”. Od 1 kwietnia 1925 r. do 3 kwietnia 1926 r. był wikarym w Smolcu, a potem w Jasienicy Dolnej. 10 stycznia 1927 r. został ordynowany na pastora, po czym objął tę funkcję w Piotrowicach koło Jawora. W 1933 r. został proboszczem w Bolesławcu. W 1945 r. został administratorem parafii w Serrahn i Krakow w Meklemburgii-Pomorzu Przednim. 1 października 1946 r. objął stanowisko superintendenta w Hoyersweda w Saksonii. W latach 1950-1954 był członkiem zarządu tamtejszego Kościoła Ewangelickiego. W 1954 r. został superintendentem w Poczdamie, a w 1956 r. – w Halle nad Soławą. 1 lutego 1970 r. przeszedł na emeryturę. Jego żoną była Charlotte Korff, z którą miał troje dzieci, w tym córkę Brigitte (1928-), katechetkę w Großwelsbach w Turyngii. Zmarł 1 maja 1972 r. w Ahrensburgu w Szlezwiku-Holsztynie.
Imię i nazwisko Oswald Fellgiebel
Lata posługi w Smolcu 1932-1933
Notka biograficzna
Pochodził z Ziębic. w latach 1934-1939 był kaznodzieją podróżnym. Od 1945 do 1950 r. duszpasterz we wspólnej parafii Senne II i Holte, W okresie 1950-1954 był proboszczem parafii Holte w Schloß Holte-Stukenbrock w Nadrenii Północnej-Westfalii.
Imię i nazwisko Gerhard Deuse
Lata praktyki w Smolcu 1933-1934
Notka biograficzna
Pochodził z Białego Kamienia. Smoleckim wikarym był od 1 listopada 1933 r. do 1 maja 1934 r. Pastor Treblin pisał, że był on “porządny i kochany”. Potem był pomocniczym wikarym w Kamiennej Górze, a następnie proboszczem w Białej Wodzie (Weißwasser) w Saksonii. Jego ulubioną lekturą był pewien stary tom pism Marcina Lutra. Naziści wyrzucili tę książkę przez okno do ogrodu podczas przeszukiwania jego mieszkania. Stało się to krótko przed uwięzieniem Deusego i pastora Gottharda Gahla w sierpniu 1937 r. Nabożeństwa ich obu były szpiegowane ciągle przez agentów Gestapo. W styczniu 1937 r. wspomnieli w kościele o pastorze Martinie Niemöllerze, który za swoją krytykę reżimu nazistowskiego został osadzony w obozie koncentracyjnym. Właśnie za to obaj zostali uwięzieni w sierpniu 1937 r. Prawnik Konsystorza Wrocławskiego po tygodniu doprowadził do ich uwolnienia. W następnych latach notorycznie na krótko lądowali w areszcie. Jako że nie chcieli służyć Hitlerowi, nie dostawali wynagrodzenia od Kościoła Rzeszy. O ich utrzymanie troszczyli się parafianie. W celu ukarania obaj duszpasterze zostali wysłani na front wschodni. Gerhard Deuse zmarł na terenie dzisiejszej Białorusi w końcu października 1943 r. Gotthard Gahl zaginął (jest nieprawdą, jakoby przebywał w radzieckiej niewoli do 1945 r., a potem wrócił do Niemiec). Deuse był żonaty i miał córkę. Jego wnukiem jest Johannes Swoboda.
Imię i nazwisko Gerhard Kube
Lata praktyki w Smolcu 1934
Notka biograficzna
Pochodził z Gliwic. smoleckim wikarym od 1 maja do 1 listopada 1934 r. Pastor Treblin pisał o nim tak: “1 maja wikarym na praktyce w naszym domu został Górnoślązak Gerhard Kube. Należał do partii [NSDAP], ale był zawsze wierny w stosunku do plebanii. Miał niewiarygodne maniery i w związku z tym najpierw musiał być przeszkolony w tym zakresie. Jego kazania składały się głównie z hymnów do Führera. Ponieważ moi wikarzy musieli mi wcześniej przedstawiać to, co przygotowali, wykreślałem mu te fragmenty z jego kazań, po czym pozostawała tylko żałosna resztka.”
Imię i nazwisko Hans-Werner Jäschke
Lata praktyki w Smolcu 1934-1935
Notka biograficzna
Pochodził ze Szczecina. Smoleckim wikarym został 1 listopada 1934 r. 1 lutego 1935 r. został wikarym w Wołczynie. Pastor Treblin pisał, iż “swoją bardzo ciężką pracą zasłużył sobie na miłość społeczności”.
Imię i nazwisko Siegfried Georg Otto Preuß
Lata praktyki w Smolcu 1935-1936
Notka biograficzna
Urodził się 16 marca 1912 r. we Wrocławiu. Praktykę wikariacką w Smolcu rozpoczął 15 lipca 1935 r., a zakończył 1 lutego 1936 r. Pastor Treblin pisał, że “bardzo wiernie stał przy pastorze” i “potrafił również zaskarbić sobie zaufanie parafii”.Ordynowany na pastora 31 października 1937 r. Od tego czasu był proboszczem z ramienia Kościoła Wyznającego w Wielowsi w gminie Ścinawa w powiecie lubińskim. W 1940 r. służył w wojsku. Od 1946 r. był kapelanem Regionalnego Stowarzyszenia Misji Wewnętrznej Kurhessen-Waldeck i dyrektorem generalnym regionalnej kościelnej organizacji pomocowej. Od 1949 r. był członkiem Krajowej Rady Kościelnej w Kassel. W latach 1949-1953 był wydawcą gazety “Der schlesische Gottesfreund” (Śląski przyjaciel Boga) w Kassel. W 1951 r. był dyrektorem generalnym w centralnym biurze kościelnej organizacji pomocowej w Kościele Ewangelickim w Niemczech. W 1954 r. był proboszczem w Kalefeld, a w latach 1962-1965 w Parensen. Korespondował ze znanym pisarzem Waldemarem Bonselsem (autorem m.in. “Pszczółki Mai”).
Imię i nazwisko Georg Hentschel
Lata praktyki w Smolcu 1936
Notka biograficzna
Pochodził z Opola. Swój staż w Smolcu rozpoczął 7 marca 1936 r. 1 czerwca 1936 r. został pomocniczym wikarym. 31 października 1936 r. opuścił Smolec i wyjechał do Seminarium Kaznodziejskiego w Szczecinie.
Imię i nazwisko Joachim Behrens
Lata praktyki w Smolcu 1936-1937
Notka biograficzna
Urodził się 6 stycznia 1914 r. w Krotoszynie. Wiadomo, że jego ojciec był oficerem, a matką była Ida z domu Kappler (?-1978). Rodzina przeniosła się potem do Legnicy. Studiował teologię na uniwersytetach w Tybindze, Berlinie, Wrocławiu i Marburgu. Swój staż w Smolcu rozpoczął 1 grudnia 1936 r., a zakończył 31 maja 1937 t. Na pastora ordynowano go 11 sierpnia 1939 r. we Wrocławiu. Od 1940 r. był wikarym w Rybnicy w gminie Stara Kamienica w powiecie karkonoskim. Pracował tam (oraz w Barcinku) jako proboszcz od 1 marca 1943 r. Od września 1945 r. był administratorem parafii w Oleśnicy, a od grudnia 1945 r. również w Chojnowie. 1 maja 1946 r. powrócił do Rybnicy i posługiwał jednocześnie w Starej Kamienicy i Kromnowie. Został wydalony stamtąd 15 czerwca 1946 r. Od 26 czerwca 1946 r. pracował na polecenie służbowe w Lehrte koło Hanoweru. Od 1947 r. posługiwał w Zeven w Dolnej Saksonii. 1 lutego 1949 r. został proboszczem w parafii św. Marcina w Seelze koło Hanoweru. W latach 1949-1999 organizował tam spotkania dla swoich dawnych śląskich parafian. W 1979 r. przeszedł na emeryturę. 11 sierpnia 1943 r. ożenił się z Edith Langer (1923-1972), córką proboszcza z Görlitz, z którą miał sześcioro dzieci: Traugotta (ur. i zm. w 1944 r. Christopha (ur. w 1946 r., późniejszego nauczyciela w gimnazjum), Reinharda (ur. w 1948 r.), Andreasa (ur. w 1950 r.), Marię (ur. w 1953 r.) i Angelę (ur. w 1958 r.). Jego drugą żoną była Ortrud Karsch z domu Langer (1925-2005). Zmarł 19 lutego 2000 r. W 2019 r. w parafii świętego Marcina w Seelze odsłonięto tablicę pamiątkową ku jego czci.
Imię i nazwisko Herbert Tietze
Lata praktyki w Smolcu 1937-1938
Notka biograficzna
Urodził się 3 grudnia 1912 r. we Wrocławiu. Ordynowany 15 marca 1940 r. w macierzystym mieście. Jego żoną była Frieda Radtke. Poległ 24 lipca 1943 r. na Wschodzie.
Imię i nazwisko Johannes Schiller
Lata praktyki w Smolcu 1938-1939
Notka biograficzna
Swoją służbę w Smolcu zakończył 1 listopada 1939 r. Pastor Treblin pisał, że był on “utalentowanym człowiekiem, który bardzo pomagał pastorowi”. 29 października 1944 r. został pastorem w Starych Bogaczowicach.
Imię i nazwisko Joachim Schaar
Lata praktyki w Smolcu 1939
Notka biograficzna
Studiował teologię ewangelicką na Uniwersytecie Wrocławskim. Swoją posługę wikarego w Smolcu rozpoczął 27 listopada 1939 r., ale został odwołany po tygodniu i powołany do wojska. Poległ 19 czerwca 1940 r. w zachodniej Europie jako porucznik kompanii pancernej Abwehry. Pastor Treblin określił go jako “sympatycznego”.
Imię i nazwisko Werner Vetter
Lata praktyki w Smolcu 1940
Notka biograficzna
Służył w Smolcu od 15 maja do 30 września 1940 r. Pastor Treblin piszę, że był on “pracowity i rzetelny”, więc “zazwyczaj mógł powierzać mu odprawianie nabożeństw dla dzieci w Smolcu, aby móc robić to samo dla dzieci w Biskupicach Podgórnych i Małkowicach”.
Rzymskokatoliccy wikariusze
Imię i nazwisko ks. Grzegorz Pazdro
Lata w Smolcu 2017-2022
Notka biograficzna
Urodził się w 1969 r. Jego macierzystą parafią jest parafia pw Trójcy Przenajświętszej w Mielcu. Studia teologiczne ukończył we Wrocławiu, a święcenia kapłańskie przyjął 19 maja 2007 r. Pierwszą pracę podjął jako wikary w parafii p.w. Miłosierdzia Bożego w Brzegu (2007-2012), drugą w kościele p.w. Opatrzności Bożej na Nowym Dworze we Wrocławiu (2012-2017). Od 2017 do 2022 r. był wikariuszem w parafii p.w. Narodzenia NMP w Smolcu. Od 2023 r. jest proboszczem w parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Piotrowicach. Z wykształcenia jest również fizykiem i pracuje jako nauczyciel w szkole podstawowej w Smolcu.
Imię i nazwisko ks. Wojciech Antosik
Lata w Smolcu 2022 – obecnie
Notka biograficzna
Święcenia kapłańskie przyjął w 2016 roku i został skierowany do pracy w parafii Najświętszej Maryi Panny Bolesnej w Wrocławiu na Różance. Od września 2022 r. jest wikariuszem w Smolcu. W kwietniu 2023 r. dekretem księdza arcybiskupa został mianowany dekanalnym duszpasterzem młodzieży.
Imię i nazwisko ks. Marcin Jakimów
Lata w Smolcu 2023 – obecnie
Notka biograficzna
Urodził się 13 maja 1994 r. we Wrocławiu. Służył do Mszy w swoim macierzystym kościele pw. Matki Boskiej Różańcowej w Księginicach Małych należącym do parafii pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Nasławicach. W latach 2010-2013 uczył się w I Liceum Ogólnokształcącym w Świdnicy o profilu matematyczno-fizycznym. W 2018 r. ukończył studia na Politechnice Wrocławskiej z tytułem magistra inżyniera na kierunku automatyka i robotyka w dziedzinie neuroinżynierii medycznej. Pracował równolegle w laboratorium badawczo-rozwojowym na Psim Polu we Wrocławiu, gdzie prowadził badania na diamentach wielkości mikrometrów. Otrzymał propozycje zrobienia doktoratu na Politechnice Wrocławskiej z dziedziny bioinżynierii medycznej. Mógł także napisać pracę doktorską z astrofizyki i “badania warunków panujących we wnętrzu Słońca”. W latach 2018-2023 studiował teologię duchowości na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Studia te ukończył z tytułem magistra. 27 maja 2023 r. w katedrze wrocławskiej został wyświęcony na prezbitera. 1 września 2023 r. rozpocznie posługę wikarego w parafii w Smolcu.
Tym samym po raz pierwszy w historii naszego kościoła będzie w nim służyć jednocześnie dwóch wikarych. Ksiądz Jakimów lubi poezję św. Jana od Krzyża.
„Smolec był naszą ojczyzną. Pisma pastora Wilhelma Treblina” (niepublikowane).
I.Różowiec, S. Kotlarz, Smolec wczoraj i dziś 1316–2016, Smolec 2016
https://www.lwow.home.pl/eksterminacja.html.
- Urban, Droga krzyżowa Archidiecezji Lwowskiej w latach II wojny światowej, 1939–1945, Wrocław 1983, s. 123–126
D. Neß, Schlesisches Pfarrerbuch: Siebter Band: Regierungsbezirk Liegnitz, Teil II, 2016
Red. Carsten Nicolaisen, Nora Andrea Schulze, Dagmar Pöpping, Die Protokolle des Rates der Evangelischen Kirche in Deutschland: 1952
Poczet smoleckich duszpasterzy sporządzili Sebastian Kotlarz, Grzegorz Stasik, Tomasz Soróbka.
![Siloe](https://www.parafiasmolec.pl/wp-content/uploads/2021/08/siloe_transparent_small.png")
